بررسی اثر داروی ترانگزامیک اسید در انواع خونریزی های تروماتیک مغزی

مقدمه: خونریزی، مهم ترین عارضه ی ضربه ی مغزی می باشد و در صورتی که بتوان به نحوی جلوی افزایش حجم خونریزی را گرفت، نه تنها میزان ناخوشی و مرگ و میر کاهش می یابد، بلکه نیاز به دخالت جراحی نیز کمتر می شود. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تأثیر داوری ترانگزامیک اسید بر انواع خونریزی مغزی در تروماهای مغزی بود. روش ها: طی یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 190 بیمار مبتلا به ترومای مغزی، به روش تصادفی در دو گروه 95 نفره توزیع شدند؛ گروه مورد، تحت تزریق ترانگزامیک اسید و گروه شاهد، تحت تزریق دارونما (نرمال سالین، قرار گرفتند و بیماران در قبل از تجویز دارو و 24 ساعت بعد، تحت computed tomography scan (ct scan) قرار گرفتند و یافته های قبل و بعد از درمان، از نظر وجود نوع خونریزی داخل جمجمه و حجم آن، ایجاد خونریزی جدید و میزان افزایش حجم آن توسط پزشک رادیولوژیست تعیین و داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss بین دو گروه مقایسه شد. یافته ها: میانگین حجم خونریزی اولیه در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 9/4 ± 7/4 و 2/4 ± 0/5 سی سی بود و بر حسب آزمون t، اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (640/0 = p). حجم خونریزی در 24 ساعت بعد از مداخله، در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 80/5 ± 69/4 و 85/4 ± 12/5 سی سی بود و تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (590/0 = p). میانگین تغییرات حجم خونریزی در دو گروه مورد و شاهد نیز به ترتیب 71/3 ± 01/0- و 48/2 ± 13/0- بود؛ اما اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (810/0 = p). بررسی حجم خونریزی بر حسب نوع و محل خونریزی، نشان داد که در بیماران کانتوژن، حجم خونریزی به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. نتیجه گیری: تأثیر تزریق ترانگزامیک اسید در بیماران دچار ترومای مغزی، بیشتر به محل و نوع ضایعه بستگی دارد و اثرات آن در بیماران دچار کانتوژن مشهودتر می باشد، اما برای مشخص شدن تأثیر کلی دارو، انجام مطالعات بیشتر توصیه می گردد.